از زبان «وطنپرستی» برای تقویت یا برانگیختن عشق به نهادهای سیاسی و شیوه زندگی استفاده شده که پشتیبان آزادی مشترک یک جمهور هستند، عشقی که همان عشق به جمهوری است. از طرف دیگر، زبان «ملیگرایی» برای دفاع از، یا تحکیمِ، وحدت و همگونی فرهنگی، زبانی و قومی یک جمهور ساخته شد. دشمنان «وطنپرستی جمهوریخواهانه» خودکامگی، استبداد، ظلم و سرکوب و فساد هستند، در حالی که دشمنان «ملیگرایی» آلایش فرهنگی، گونهگونی و ناهمگونی، عدم خلوص نژادی و پراکندگی اجتماعی، سیاسی و فکریاند. برای وطنپرستان، ارزش اصلی جمهوری است و آن شیوه آزاد زندگی که جمهوری بدان رخصت میدهد؛ برای ملیگرایان اما، ارزشهای اصلی عبارتند از وحدت معنوی و فرهنگی مردم.
"برای عشق به میهن: جستاری در باب وطنپرستی و ملیگرایی/ مائوریتسیو ویرولی/ ترجمه: مهدی نصرالهزاده/ انتشارات بیدگل/چاپ دوم ۱۴۰۰/ صفحه ۱۴ و ۱۵"
گیسوان درد...برچسب : نویسنده : muhammad73 بازدید : 50